Öğrendim
Bir adam gördüm,
Beş parasız!
Baktım;
Üstü başı yırtık pırtık,
Kir içinde.
O;
Mağrur, başı dik,
Alnı açık;
Sırtı pek olmasa da.
Adam, ekmek davasında!
“Boyun bükecek değil ya” dedim.
Ve şükretmeyi öğrendim!
…
Bir adam gördüm,
Karun kadar zengin!
Baktım;
İncili kaftanlar içinde,
Altında lüks arabalar,
Yalılarda yaşıyor.
O;
Hızır gibi,
Elini hiç kapatmamış ki!
Mecbur olmasa da.
Adam, adamlık davasında!
“Vicdansız olacak değil ya” dedim.
Ve cömert olmayı öğrendim!
…
Bir adam gördüm,
Eli silahlı.
Baktım,
Gözlerini kan bürümüş,
Kan almada habire.
Para için yaşıyor.
O;
Cahil, İnsanlığını kaybetmiş,
Farkında olmasa da.
Adam, kan davasında!
“Melek olacak değil ya” dedim!
Ve insanlığı öğrendim!
…
Bir adam gördüm,
Gözü aç.
Baktım,
Eli uzun cinsinden.
Vicdansız,
O;
Hak tanımaz,
Hukuk tanımaz,
Her bir şeyi bilse de.
Adam hortum davasında
“Beni düşünecek değil ya” dedim,
Ve helal kazancı öğrendim!
…
Bir adam gördüm,
Her şeye muktedir.
Baktım;
Emri başlar üstüne.
Makamında hükümdar.
Zulmetmeyi de pek seviyor.
O;
Zalim.
Sindirmiş herkesi,
Cebi delik olsa da.
“ Adam adam değil ya” dedim.
Ve insanları sevmeyi öğrendim!
@aysanca
Yorumlar - Yorum Yaz
